Ο Karl Pearson ήταν ένας από τους κορυφαίους στατιστικολόγους όλων των εποχών. Παράλληλα, είχε βαθιά πίστη στην ευγονική, αφιερώνοντας μεγάλο μέρος του έργου του στην διάδοσή της. Μία από τις σημαντικότερες μελέτες που εκπόνησε δημοσιεύτηκε με τίτλο Nature and nurture, the problem of future, στην οποία μελετά το θεμελιώδες ζήτημα της ευγονικής: Η κληρονομικότητα ή το περιβάλλον έχουν την μεγαλύτερη επίδραση στην εμφάνιση και στα ψυχικά γνωρίσματα των απογόνων; Το ζήτημα αυτό είναι γνωστό στον αγγλόφωνο κόσμο ως "nature vs nurture". Ο Pearson αναλαμβάνει να μελετήσει το ζήτημα αξιοποιώντας τις αξεπέραστες γνώσεις του στην στατιστική.
Αρχικά ο Pearson κάνει λόγο για την μεγάλη σημασία της ευγονικής και ότι πρέπει να δοθεί έμφαση στην μελέτη του ανθρώπου, της επιλογής και της κληρονομικότητας, ώστε κάθε άνθρωπος να γνωρίζει τις θεμελειώδεις αυτές έννοιες. Έπειτα, τονίζει ότι απόψεις για τόσο σοβαρά ζητήματα, όπως αυτά της ευγονικής, πρέπει να βασίζονται σε μετρήσιμα στοιχεία. Συχνά εκφράζονται απόψεις για τα αίτια προβλημάτων όπως εγκληματικότητα, αλκοολισμός, εκφυλισμός, ανέχεια, κλπ, χωρίς καθόλου στοιχεία. Τελικά ποιος έχει την μεγαλύτερη ευθύνη; Η κληρονομικότητα ή το περιβάλλον;
Ο Pearson βλέπει την λανθασμένη νοοτροπία γύρω του που ενδιαφέρεται και αγωνίζεται αδιάκοπα μόνο για την βελτίωση του περιβάλλοντος. Κάτι που είναι μάταιο, καθώς δεν πετυχαίνουν τίποτα μόνιμο, σε αντίθεση με την βελτίωση της φυλής, η οποία όμως είναι κάτι το βαθύτερο και πιο στέρεο.
Έπειτα από μερικά κληρονομικά δέντρα για να καταδείξει την κληρονομικότητα κάποιων ασθενειών, ο Pearson φτάνει στο κυρίως μέρος της μελέτης. Παρουσιάζονται δύο πίνακες, ο ένας...
Αρχικά ο Pearson κάνει λόγο για την μεγάλη σημασία της ευγονικής και ότι πρέπει να δοθεί έμφαση στην μελέτη του ανθρώπου, της επιλογής και της κληρονομικότητας, ώστε κάθε άνθρωπος να γνωρίζει τις θεμελειώδεις αυτές έννοιες. Έπειτα, τονίζει ότι απόψεις για τόσο σοβαρά ζητήματα, όπως αυτά της ευγονικής, πρέπει να βασίζονται σε μετρήσιμα στοιχεία. Συχνά εκφράζονται απόψεις για τα αίτια προβλημάτων όπως εγκληματικότητα, αλκοολισμός, εκφυλισμός, ανέχεια, κλπ, χωρίς καθόλου στοιχεία. Τελικά ποιος έχει την μεγαλύτερη ευθύνη; Η κληρονομικότητα ή το περιβάλλον;
Ο Pearson βλέπει την λανθασμένη νοοτροπία γύρω του που ενδιαφέρεται και αγωνίζεται αδιάκοπα μόνο για την βελτίωση του περιβάλλοντος. Κάτι που είναι μάταιο, καθώς δεν πετυχαίνουν τίποτα μόνιμο, σε αντίθεση με την βελτίωση της φυλής, η οποία όμως είναι κάτι το βαθύτερο και πιο στέρεο.
Έπειτα από μερικά κληρονομικά δέντρα για να καταδείξει την κληρονομικότητα κάποιων ασθενειών, ο Pearson φτάνει στο κυρίως μέρος της μελέτης. Παρουσιάζονται δύο πίνακες, ο ένας...