Ποιός είναι ο βασικός παράγοντας επηρέαζει την εξελικτική πορεία του ανθρώπου;

Η εξελικτική πορεία του ανθρώπου φαντάζει άλυτο μυστήριο. Γιατί οι υπάρχουσες φυλές έχουν τα γνωρίσματα που βλέπουμε και όχι άλλα; Γιατί οι περισσότεροι μογγόλοι είναι μεσόρρινοι; Γιατί οι Αβορίγινες είναι δολιχοκέφαλοι; Τελικά μπορούμε να βγάλουμε μια άκρη για το ποιος είναι ο βασικός παράγοντας που επηρεάζει την εξελικτική πορεία του ανθρώπου;

Πολλοί μελετητές προσπάθησαν να εξηγήσουν τα γνωρίσματα του ανθρώπου βάσει κλιματικών συνθηκών. Το σχήμα των ματιών είναι έτσι λόγω του τάδε κλιματικού παράγοντα, το σχήμα της μύτης είναι έτσι λόγω ενός άλλου κλιματικού παράγοντα, κτλ. Το κλίμα είναι πάντοτε η εύκολη "λύση". Ένας παγετώνας άλλαξε τα τάδε γνωρίσματα, μια ξηρασία έφερε τα άλλα και η παραφιλολογία γεμίζει τόμους βιβλίων και δημοσιεύσεων. Όμως οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν τα βασικά.

Και όταν εννοούμε τα βασικά, μιλάμε για τον Κάρολο Δαρβίνο και το μνημειώδες έργο του Η Καταγωγή των Ειδών. Στο βιβλίο του ο Δαρβίνος θεωρεί ότι τον κύριο ρόλο στην σχηματοποίηση και την εξέλιξη των ειδών έχει η αλληλεπίδραση μεταξύ των όντων και όχι το κλίμα. Θα εξετάσουμε την διαδικασία διαφοροποίησης μεταξύ των φυλών ενός είδους, γιατί αυτό μας ενδιαφέρει στην περίπτωση του ανθρώπινου είδους.

Το επιχείρημα του Δαρβίνου ενάντια στο κλίμα είναι...
ότι η γη έχει περάσει σφοδρές κλιματικές μεταβολές κατά την διάρκεια των τελευταίων εκατοντάδων χιλιάδων χρόνων και όμως τα έμβια όντα του πλανήτη έχουν επιβιώσει αδιάλειπτα μέχρι σήμερα. Αυτό σημαίνει ότι τα είδη του πλανήτη είναι προσαρμοσμένα σε μεγάλο εύρος κλιματικών συνθηκών, έχοντας αποκτήσει κάποιους είδους αναισθησία απέναντι στα κλιματικά φαινόμενα, τουλάχιστον σε βαθμό ώστε να μπορούν να επιβιώσουν. Αντιθέτως, ο Δαρβίνος θεωρεί ότι ο σημαντικότερος παράγοντας που οδηγεί την εξέλιξη των ειδών είναι η αλληλεπίδραση μεταξύ των όντων, είτε αυτά ανήκουν στο ίδιος είδος, είτε σε διαφορετικά. Αν μια ράτσα μαύρων πτηνών έλθει στην περιοχή και ανταγωνιστεί για την ίδια τροφή με μια ντόπια καφέ του ίδιου είδους που έχει μικρότερες ικανότητες, είναι λογικό το ντόπιο είδος να εξαφανιστεί ή να τροποποιηθεί σημαντικά μέσω της φυσικής επιλογής για να επιβιώσει. Αν εξαφανιστεί, τότε ο μελλοντικός παρατηρητής θα βλέπει μόνο μαύρα πτηνά και ούτε θα του περνάει από το μυαλό ότι υπήρξε κάποτε μια καφέ ράτσα του ίδιου είδους.


Η επικράτηση μιας φυλής έναντι άλλης, μπορεί να οφείλεται στην αλληλεπίδραση με όντα διαφορετικού είδους. Στο ίδιο παράδειγμα με πριν, αν εμφανιστεί ένα ξένο μεγαλύτερο είδος πτηνού που επιβάλλεται και αφήνει μόνο συγκεκριμένο είδος διατροφής διαθέσιμο, τότε από τις δύο ράτσες πτηνών, θα επιβίωσει αυτή που θα είναι πιο ικανή να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα. Το ποια ράτσα θα είναι πιο ικανή να αντιμετωπίσει καλύτερα τη νέα κατάσταση, είναι κάτι που ίσως να εξαρτηθεί από τυχαίους παράγοντες.

Πάμε να δουμε τι συμβαίνει στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος έχει καταφέρει να εκμηδενίσει την επίδραση των υπολοίπων ζώων πάνω του. Ωστόσο, παραμένει η επίδραση των άλλων ανθρώπων πάνω του. Το ποια φυλή θα επιβιώσει ώστε να επιβάλλει τα γνωρίσματά της στο είδος έχει να κάνει με την δυνατότητά της να επιβιώνει έναντι των άλλων φυλών, σε ένα περιβάλλον διαρκούς αλληλεπίδρασης.

Ας λάβουμε το παράδειγμα της Ευρώπης. Αρχικά, ο Ευρωπαϊκός χώρος αποτελούνταν από δολιχοκέφαλους. Αν οι βραχυκέφαλοι Αλπικοί που αυξάνονται σταδιακά με το πέρασμα των χιλιετιών εξαλείψουν τους δολιχοκέφαλους, τότε ο μελλοντικός παρατηρητής θα διαπιστώσει ότι οι περισσότεροι Ευρωπαίοι είναι ενδομορφικοί με πλατιά μύτη και κοντό πρόσωπο και θα προσπαθεί να αποδώσει το φαινόμενο στο "κλίμα της Ευρώπης", στην "υγρασία", κτλ, κτλ. Ενώ η αλήθεια θα είναι ότι ο Αλπικός αναπαράγεται με μεγαλύτερους ρυθμούς από τους υπόλοιπους τύπους, υποτασσόμενους στους εκάστοτε κρατούντες και προσπαθώντας να περάσει απαρατήρητος. Δηλαδή, η τυχόν επικράτησή του θα οφείλεται στην συμπεριφορά του ως προς τις άλλες φυλές και όχι στο κλίμα.

Παρόμοια πράγματα συμβαίνουν και με το ζήτημα της σιωνιστικά οργανωμένου εποικισμού της Ευρώπης από Αφρο-ασιατικές φυλές. Ο εκτοπισμός των γηγενών δεν προκύπτει από "κλιματικούς" λόγους, αλλά από πολιτικούς λόγους, δηλαδή από την αλληλεπίδραση μεταξύ των ανθρωπίνων όντων.

Το ότι οι ιθαγενείς σχεδόν δεν υπάρχουν στην βόρεια Αμερική και στην Αυστραλία δεν οφείλεται σε "περιβαλλοντικούς" παράγοντες, αλλά στην βίαιη εξολόθρευσή τους από άλλες φυλές. Πάλι βλέπουμε την αλληλεπίδραση μεταξύ των όντων του ίδιου είδους.

Συμπεραίνουμε ότι η εξελικτική πορεία του ανθρώπου επηρεάζεται από τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των διαφόρων φυλών. Το ζήτημα είναι αρκετά περίπλοκο. Εποικισμοί, εξολοθρεύσεις, διαφορετικοί ρυθμοί αναπαραγωγής, σε συνδυασμό με ποικίλους κοινωνικούς και πολιτικούς παράγοντες, επηρεάζουν την εξελικτική πορεία του ανθρώπου. Το ποια σωματικά γνωρίσματα θα επικρατήσουν, θα εξαρτηθεί από τα ψυχικά γνωρίσματα του τύπου που θα επικρατήσει. Το ζήτημα της εσωτερικής γονιδιακής σύνδεσης μεταξύ σωματικών και ψυχικών γνωρισμάτων παραμένει ανοιχτό, αλλά πρέπει να γίνει κατανοητό ότι αυτό που οδηγεί την ανθρώπινη εξέλιξη είναι η αλληλεπίδραση των διαφόρων φυλών βάσει των ψυχικών γνωρισμάτων τους, επιβάλλοντας ταυτόχρονα τα σωματικά τους γνωρίσματα και όχι το ανάποδο, ότι τα σωματικά γνωρίσματα είναι αυτά που δίνουν πλεονέκτημα επικράτησης έναντι των άλλων. Η συμπεριφορά οδηγεί την εξέλιξη στον άνθρωπο, όχι τα σωματικά γνωρίσματα.